Ben ik een controlfreak?

Ik ben een persoon die veel nadenkt, en daar word je meestal niet veel zekerder van. Het is namelijk zo dat denkers/hooggevoeligen zoals ik vaak dingen denken die er niet zijn. We overdrijven of ‘overvoelen’ gevoelens die we hebben, ervaren ze intenser, en denken ook vaak dat anderen ook zo zijn. Terwijl de meeste mensen gewoon vet relaxt zijn en zich niet zo druk maken. Wij denkers maken onszelf druk EN denken dan dat de ander zich ook drukt maakt om iets en DAAROM maken we ons druk voor twee. Is het nog te volgen? Nu ik dit lees besef ik pas hoe gestoord mijn brein zich soms gedraagt.

Er is dus misschien best wat voor te zeggen dat ik soms best een control freak kan zijn. In het gewone leven vind ik het fijn als ik zelf kan beslissen. Vaak gebeurt dit bij mij op emotie en dus moet ik de controle hebben want emoties veranderen nogal vaak. Het kan vaak zijn dat ik, als ik klaar ben met school, niet weet hoe snel ik die bus in kan duiken. Vaak ben ik mentaal maar ook fysiek echt kapot na een dagje school maar dat is lastig uit te leggen. Vaak wijs ik verzoekjes om even naar de uni te komen om te studeren dan ook af. Ik voel me fijn en comfortabel als ik thuis ben. Waar ik mijn eigen ding kan doen, op mijn manier, in mijn tijdsbestek.

Maar je kunt dit ook bestempelen als angst, onzekerheid of wat dan ook. Ik ben namelijk best wel iemand die een ontiegelijk spoor van rotzooi achter zich kan laten in huis. Wat dat betreft is mijn moeder dan weer echt de control freak. Alles moet ‘shinen’ en op de goede plek staan. Mijn kamer wordt bestempeld als ‘het hol’ waar het stinkt naar oude opaatjes. Dus daar ben ik de controle wellicht een beetje kwijtgeraakt.

Ik ben een control freak als het aankomt op vliegtuigen en achtbanen. Want dan moet ik maar vertrouwen dat die kist in de lucht blijft en de piloot niet dronken achter de stuurknuppel zit.  Ook wil ik altijd graag weten waar de wc is als ik bij vreemden ben. Ik weet echt niet waarom dat is. Maar dat moet haha. Op vakantie wil ik bijvoorbeeld ook altijd een tas bij hebben, iets te eten en drinken erin enzovoorts. Ik heb nogal eens meegemaakt dat ik bijna van mijn stokje ga in massa’s mensen, bij warm weer of na een lange reis. Ook check ik vrij vaak of we alles nog bij hebben, paspoorten, en kijk ik vaak op de kaart of er nog goed gelopen wordt! En wat betreft het proberen van nieuwe dingen, ook daar kan ik soms panisch op reageren. Maar geef me even wat bedenktijd, gun me dat, en dan kan het best eens zijn dat ik iets wel doe! Ik bedoel, je zal mij nooit horen zeggen dat ik vrijwillig uit een vliegtuig spring. Maar ik heb laatst zitten denken dat het wel iets is wat je niet veel vaker kan meemaken. Eigenlijk zou het best vet zijn als ik dat durf! En het feit dat ik de controle over ‘de gedachte alleen al’ los heb gelaten zegt bij mij al heel wat.