20.7.12

Valence en meer

Soms zou ik willen dat dit het leven was. Dat ik niet bezig hoefde te zijn met mijn studie, werk, 'in de maatschappij passen'. Het is hier zo weids, alleen maar natuur. Het dichtstbijzijnde dorp is ongeveer 50 km rijden, en dat over slingerende bergweggetjes.

Gisteren hebben we helaas wel kunnen zien hoe gevaarlijk dat kan zijn. Op de heenweg naar Valence kwamen we een wielrenster tegen. Ze zat op de grond terwijl een man haar gezicht afveegde.Meerdere mensen waren al gestopt met hun auto om te zien wat er gebeurd was. Blijkbaar was ze in een bocht uitgegleden over het grind. Haar hele gezicht lag open aan de linkerkant. Op de terugweg stonden we een tijdje stil in een bocht. Een hele file auto's slingerde zich om de berg heen. Ik stapte even uit om te kijken wat er gebeurd was. Een witte BMW was in de buitenbocht in aanraking gekomen met het stenen muurtje wat de weg van het ravijn scheidt. Zijn auto was total-loss.

Zo is de natuur? Ik weet het niet, de mens heeft deze wegen gebouwd, maar dat betekent niet dat het veilig is. Zelf zijn we ook ontsnapt aan een flinke botsing. In een smalle bocht met rechts een stenen muur kwamen we een enorme vrachtwagen tegen. Het scheelde echt een paar centimeter. Het is best wel eng om hier te rijden. Mijn vader probeert me over te halen om een stukje te rijden maar ik wil het niet. En als ik het al zou doen gingen we maar met 40 km per uur. Want harder ga ik echt niet hier.

Op zich ging dit blogje weer helemaal nergens over. Maar dat is wel vaker als ik neertyp waar ik over nadenk. Hieronder nog wat foto's van Valence, een wandeltocht en vast nog meer.





















2 opmerkingen:

  1. Ziet er erg mooi en fijn uit!:-) en bruin:p

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een heerlijk leventje hebben jullie daar zeg! Ben stiekem wel een beetje jaloers haha!

    BeantwoordenVerwijderen