Personal Changes

Wat is het een vreemd gevoel als je bezig bent met twee studies. Niet echt als in 'studeren', maar terwijl ik me alweer heb ingeschreven voor een nieuwe studie, kreeg ik vandaag mijn propedeuse uitgereikt. Vandaag was dus heel dubbel. Mijn laatste dagje op de Fontys Hogeschool voor de Journalistiek (FHJ).

Ik ben trots op het feit dat ik mijn P heb, al heb ik er niet heel hard voor hoeven werken. Dat heeft er mede voor gezorgd dat ik toch voor de universiteit heb gekozen. Ik dacht altijd dat ik heel praktisch was en meer wilde 'doen'. Maar op de FHJ werd ik niet uitgedaagd in mijn kennis en dat ging ik missen. Ik miste het gevoel dat ik vroeger had bij geschiedenis, het gevoel dat je alles wil weten, en dat je iets nieuws hebt geleerd. Ik merkte steeds meer dat ik misschien toch wat minder praktisch aangelegd was dan ik dacht. Die hunkering naar leren werd aangewakkerd door Petra Stienen, arabist en voormalig diplomaat in Egypte. Zij wilde reizen, weg van huis en iets totaal anders en nieuws doen. Dat trok me wel aan, Arabisch. Ik weet dat het voor heel veel mensen een bizar idee is om dat te gaan studeren. Ik merk het wel aan de gemengde reacties. De een vraagt of ik me ga bekeren tot de Islam, de ander wil weten wanneer ik mijn boerka aantrek etc. Ik kan er wel om lachen hoor.

Ik stapte dus met dubbele gevoelens vandaag mijn 'oude schooltje' uit. Het was een leerzaam jaar, maar qua theorie te makkelijk. Maar ik ben ook bang dat ik niet slim genoeg ben voor de universiteit. Al die opgewonden en angstige gevoelens gaan door me heen. Het enige wat ik wel zeker weet is dat ik de stap moet zetten. Want als ik het niet probeer, kan ik ook niet weten hoe het is...